شغل تولید محتوا در سال‌های اخیر آنقدر متقاضی پیدا کرده است که خیلی افراد (مثل من) آن را به عنوان شغل اصلی انتخاب می‌کنند و برای بعضی هم شغل دوم است. موضوعات و کارهای محتوا زیاد است و هرکس با هر علاقه‌ای می‌تواند در یکی از حوزه‌های آن کسب درآمد کند. خیلی هم سخت نیست؛ می‌توانید یک فریلنسر دورکار باشید یا یک کارمند حضوری در شرکت‌های بزرگ. فقط باید مهارت‌های اولیه را که در ادامه توضیح دادیم یاد بگیرید.

کارشناس تولید محتوا می‌تواند برای وبسایت‌ها مقاله بنویسد، برای شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام پست بسازد و منتشر کند یا ویدیو کلیپ، پادکست، ایبوک و ... تولید کند. در مقاله «ساخت کتاب الکترونیکی» می‌توانید مراحل ساخت ایبوک را یاد بگیرید

امروزه شغل کارشناس تولید محتوا یک شغل نسبتاً تخصصی شده است. یعنی یک نفر نمی‌تواند ده‌ها کار مختلف انجام دهد. بدون دانش و تجربه هم هرکسی نمی‌تواند یک شبه کارشناس تولید محتوا شود.

تحلیل تکنیکال یکی از روش‌های بسیار متداول است که معامله‌گران ارز دیجیتال از آن برای تحلیل رفتار قیمت بیت کوین کمک می‎گیرند. در تحلیل تکنیکال با استفاده سوابق معاملات تجزیه و تحلیل بیت کوین انجام می‌شود و روی داده‌ها و نمودار بازار تمرکز دارد تا بتواند الگوها و روند‌ها را شناسایی کند و آینده بازار را پیش‌بینی کند.تحلیل تکنیکال بر اساس نظریه داوجونز بر سه پایه استوار است:

• همه چیز در قیمت خلاصه می‌شود. قیمت رکن اساسی تحلیل تکنیکال است و تحرکات قیمتی نشان‌دهنده‌ی میزان عرضه و تقاضای بازار است.
• قیمت دارای روند است. قیمت دارای روند کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت است.
• گذشته تکرار می‌شود. روندهای قیمت تمایل دارند که تکرار شوند. تحلیل‌گران ارز دیجیتال با استفاده از الگوهای شکل گرفته روی نمودارها در گذشته، حرکات بعدی بازار را پیش‌بینی می‌کنند.

در صورتی که ما در حال حاضر بیت کوین داشته باشیم و یا به فکر این باشیم که مقداری بیت کوین در آینده بخریم، باید بدانیم که چه زمانی آن را بفروشیم یا دوباره بخریم تا بتوانیم در این روند سود کنیم.

تحلیل تکنیکال که اغلب از آن به عنوان نمودارخوانی یاد می‌شود، نوعی از تحلیل است که با هدف پیش‌بینی رفتار آینده بازار برپایه حرکات قیمتی (Price Action) و داده‌های حجمی معاملات (Volume Data) که در گذشته صورت گرفته، انجام می‌شود. تحلیل تکنیکال به حد زیادی در بازار سهام و دیگر بازارهای مالی سنتی به کار گرفته شده و همچنین جزئی جدایی ناپذیر از معاملات ارزهای دیجیتال در بازار کریپتوکارنسی است.

تحلیل فاندامنتال در مقابل تحلیل تکنیکال قرار دارد و رویکرد آن در بررسی یک دارایی به کلی متفاوت است. در تحلیل تکنیکال فقط روی حرکات قیمتی گذشته (Historical Price Action) تمرکز می‌شود و معامله‌گران از آن برای بازه‌های زمانی کوتاهی مانند یک دقیقه تا چند هفته استفاده می‌کنند.

در رابطه با تصمیم‌گیری‌های مالی و سرمایه گذاری، تفکر اولیه اکثر افراد برای ارزیابی ارزش یک شرکت، به سمت فروش‌ها، درآمدها یا ترازنامه آن متمرکز است. تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر رویدادهایی مانند پیش‌بینی فروش اپل، کاهش تولید نفت اوپک یا افزایش تعداد مشترکان شبکه نتفلیکس نسبت به انتظار اولیه وال استریت، بر تحلیل فاندامنتال (Fundamental Analysis) سوارند.

اما تحلیل تکنیکال رویکرد متفاوتی دارد. این نوع آنالیز ورای تحلیل فاندامنتال و اخبار روزانه نگریسته و برای پیش‌بینی روندهای آینده، بر قیمت‌های گذشته و الگوهای نموداری متمرکز است. ایده پشت تحلیل تکنیکال این است که تمام اطلاعات مرتبط به یک دارایی مانند ارز دیجیتال در بازار، تاثیر خودشان را روی قیمت آن گذاشته‌اند.

آنالیز تکنیکال توسط افراد مختلفی مانند تریدرها، تحلیلگران و سرمایه‌گذاران طی قرن‌ها استفاده شده و مقبولیت گسترده‌ای میان ناظران و جامعه آکادمیک داشته است.

با اینکه تحلیل تکنیکال از یک سری قوانین از پیش‌تعیین‌شده پیروی می‌کند، اما تفسیر نتایج آن بسیار به خود شخص متکی است. به عبارت دیگر، نحوه محاسبه اندیکاتورها، پیروی از قوانین خاص و تفسیر یافته‌ها عموما به ترکیبی از تکنیک‌های متناسب با سبک و رویکرد افراد بستگی دارد. بسیاری از سرمایه گذاران و فعالان بازارهای مالی برای افزایش میزان سوددهی و مدیریت بهتر سرمایه خود، دوره‌های آموزش تحلیل تکنیکال را می‌گذرانند.

تحلیل تکنیکال که در واقع کار با نمودار و ابزارهای آن است، نوع خاصی از تحلیل به شمار می‌رود که رفتار آینده بازار را با توجه به حرکات قبلی قیمت و داده‌های حجم معاملات پیش‌بینی می‌کند.

تحلیل تکنیکال در شکل ابتدایی خود در قرن ۱۷ در آمستردام هلند و در قرن ۱۸ در ژاپن مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما شکل مدرن این تحلیل از فعالیت‌های چارلز داو، خالق شاخص اقتصادی میانگین صنعتی داو جونز، آغاز شد.

این نوع تحلیل که در بازارهای مالی سنتی مانند سهام و بورس به کار می‌رود را می‌توان در بازار ارز دیجیتال نیز استفاده کرد.

با وجود آنکه در تحلیل تکنیکال با شاخص‌ها، اعداد و نمودارها سروکار دارید، این تحلیل به نوعی مطالعه رفتار انسان‌ها در بازارهای مالی محسوب می‌شود. رفتارهایی که با احساسات انسانی عجین شده و گاهی خود را در قالب ترس و طمع در شرایط مختلف نشان می‌دهد.

باید توجه داشت تمام معامله‌گرانی که یک سهام در بازار بورس یا یک ارز دیجیتال در صرافی‌ها را خرید و فروش می‌کنند، در واقع «بازار» را برای آن ارز دیجیتال یا سهام شکل می‌دهند و «احساسات» این معامله‌گران و سرمایه‌گذاران است که قیمت را تعیین می‌کند.

به عبارتی دیگر نیروهای «عرضه» (Supply) و «تقاضا» (Demand) که هسته بازارهای مالی را شکل می‌دهند، به نوعی از احساسات معامله‌گران ناشی می‌شوند که بر اساس آن‌ها حرکات قیمتی شکل می‌گیرد. پس تحلیل تکنیکال را می‌توان به نوعی تحلیل رفتارهای انسانی نیز تعریف کرد.

لازم به اشاره است که از تحلیل تکنیکال در بازارهای تحت شرایط عادی با حجم معاملات و نقدینگی بالا می‌توان پاسخ مناسبتری دریافت کرد.

ارز دیجیتال اصطلاحی است که برای کریپتوکارنسی به کار می‌‌رود. برای فهم اینکه اصطلاح ارز دیجیتال چیست، باید اول از همه بدانیم  ارز دیجیتال یک نوع پول مجازی است که از طریق رمزنگاری حفاظت می‌شود و خرج کردن اشتباه یا تقلب در آن را تقریباً غیرممکن است. از رمزنگاری علاوه بر ایمن سازی و تأیید تراکنش‌ها، برای کنترل ایجاد واحدهای جدید انواع ارز دیجیتال نیز استفاده می‌شود. این ارزهای رمزنگاری شده خاص در واقع همان رمزارزها هستند که به طور کلی به ارز دیجیتال شهرت پیدا کرده‌اند. اما اساس ارز دیجیتال چیست؟ بسیاری از ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاکچین ساخته شده‌اند، که یک دفتر کل توزیع شده از تراکنش‌هاست که توسط یک شبکه توزیع شده از کامپیوترها نگهداری و اجرا می‌شود.

اما برای درک مفهوم بلاکچین، ابتدا لازم است بدانیم پایگاه داده چیست. پایگاه داده مجموعه‌ای از داده‌های ذخیره شده در یک سیستم کامپیوتری در قالب الکترونیکی است. اما سوال بعدی این است که کارکرد پایگاه داده برای ثبت تراکنش ارز دیجیتال چیست؟ فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT)، یک پایگاه داده غیرمتمرکز است که مدیریت شبکه آن، توسط افراد متعددی انجام می‌شود و در دست یه شخص یا نهاد واحد نیست.
یک بلاک بلاکچین ارز دیجیتال،شامل اطلاعات تراکنش‌هایی است که با استفاده از یک امضای رمزنگاری تغییرناپذیر به نام هش در آن ثبت می‌شود. بلاک‌ها، زنجیره‌ای را تشکیل می‌دهند که حاوی اطلاعات تراکنش‌های یک شبکه است. در واقع بلاکچین، مجموعه‌ای از بلوک‌های داده مرتبط است که شامل اطلاعات ضروری مانند خروجی‌های هش رمزنگاری می‌شود. بلاکچین به مشارکت‌کنندگان شبکه اجازه می‌دهد تراکنش‌هایی که به زنجیره بلاک اضافه شده را مشاهده کنند و این موضوع، میزان شفافیت شبکه را بالا می‌برد. فناوری بلاکچین دارای جزییات و ویژگی‌های زیادی است که برای درک بهتر آن باید با اصطلاحات ارز دیجیتال آشنایی ابتدایی داشته باشید. برای مثال، بلاکچین‌های خصوصی و متمرکزی نیز وجود دارند که در آن همه سیستم‌های تشکیل دهنده شبکه، متعلق به یک شرکت واحد هستند و از سوی یک نهاد، اداره می‌شوند؛ اما در حوزه ارز دیجیتال، اکثر بلاکچین‌ها به دنبال تمرکززدایی بیشتر هستند.

ممکن است ارز دیجیتال و کریپتوکارنسی یکی به نظر برسند، اما معنای آن‌ها با هم تفاوت‌هایی دارد. ارز دیجیتال (Digital Currency) به هر ارزی اطلاق می‌شود که ماهیت دیجیتال داشته باشد. از سوی دیگر، کریپتوکارنسی یا رمزارز، ارزی است که بر بستر بلاکچین یا یک محیط رمزنگاری شده، ایجاد شده است. شاید اصطلاح رمزارز برای اشاره به این دسته از ارزها مناسب‌تر باشد اما عبارت “ارز دیجیتال” به عنوان ترجمه و جایگزینی برای کریپتوکارنسی جا افتاده است. البته که افراد فعال در حوزه کریپتو به تفاوت رمزارز و ارز دیجیتال به خوبی واقف هستند.

ارز دیجیتال چیست و چگونه به‌وجود می‌آید؟

قبل از پرداختن به این سوال که ارز دیجیتال چیست،‌ نیاز است تا مقدمه‌ای کوتاه را در خصوص ارزهای دیجیتال عنوان کنیم. با پیشرفت علم و حرکت صنایع به سمت دنیای دیجیتال، بازار‌های مالی نیز از این قاعده مستثنی نماندند. در راستای این تغییرات، شاخه جدیدی به نام ارزهای دیجیتال به جهان معرفی شد.

 

حال می‌توانیم پاسخی برای سوال ارز ذیجیتال چیست را مطرح کنیم. ارزهای دیجیتال در حقیقت پول‌هایی هستند که با پروتکل‌های رمزنگاری طراحی می‌شوند و ارزش آن‌ها وابسته به پول با ماهیت فیزیکی نیست. ارز دیجیتال مفهوم وسیعی دارد که رمز ارزها (cryptocurrency) بخشی از آن هستند. در ادامه در خصوص اینکه رمز ارز چیست صحبت خواهیم کرد.

 

رمز ارز چیست؟

شاید بپرسید که رمز ارز چیست و چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد. در پاسخ به این سوال باید گفت در واقع رمز ارز نوعی از ارز دیجیتال است. «کرپیتوکارنسی» یا «رمز ارز» در واقع دسته‌ای از ارزهای دیجیتال است که در آن‌ها از پروتکل رمزنگاری (کدگذاری) برای انجام تراکنش‌های مالی استفاده می‌شود.

با توجه به عدم وجود پول‌های دیجیتال در کشور ما و تحریم خدمات مربوطه، عموما ارز دیجیتال در ایران برای اشاره به مفهوم رمز ارز استفاده می‌شود. اولین ارز دیجیتال به اسم بیت کوین توسط شخص یا گروهی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو طراحی و عرضه شد. 

یکی از ویژگی‌هایی که توجه‌ها را به سمت ارز دیجیتال جلب کرده غیر متمرکز بودن آن‌ها است. این بدان معناست که هیچ گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. به بیان ساده‌تر برای انتقال رمز ارزها نیاز به وجود بانک‌ها یا اشخاص ثالث نیست و می‌توان آن را مستقیم به شخص دیگری منتقل کرد. این نقل و انتقالات بر پایه سیستم‌های رمزنگاری مانند بلاک‌چین (Blockchain) انجام می‌گیرد.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

یک رمز ارز است که در ژانویهٔ 2009 در پی سقوط بازار املاک که خود عامل بحران اقتصادی بود به وجود آمد. ایده‌های این رمز ارز توسط شخصی ناشناس با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” ایجاد شد. هویت این شخص تا به امروز مخفی مانده است.

بیت کوین به شما پیشنهاد انتقال ارزها در سراسر دنیا را با کارمزدی بسیار پایین ارائه می‌دهد. کارمزد این نوع انتقال، از روش‌های معمول انتقالِ آنلاینِ ارزها کمتر می‌باشد.

بیت کوین برخلاف سایر ارزها که هر یک توسط دولتی اداره می‌شود غیرمتمرکز است و هیچ کشوری نمی‌تواند ادعای تسلط کامل بر این شبکه را داشته باشد و یا تصمیم‌گیری‌ای برای آن انجام دهد.

هیچ بیت کوینی به‌صورت فیزیکی وجود ندارد، تنها زیرحساب‌ها هستند که به‌صورت دفتر کل و شفاف در دسترس همهٔ مردم قرار دارد.

برای پردازش این حجم عظیم از اطلاعات و تراکنش‌های مالی، نیازمند قدرت پردازشی بسیار زیادی برای شبکهٔ بیت کوین می‌باشیم.

بیت کوین توسط دولت‌ها و قدرت‌های مرکزی پشتیبانی نمی‌شود، به همین سبب است که دولت‌ها بیت کوین را به‌عنوان یک کالای رسمی و با ارزش محسوب نمی‌کنند.

با وجود اینکه بیت کوین یک پول رایج و قانونی نمی‌باشد، نمودارهای بیت کوین در بین معامله‌گران از طرفداران زیادی برخوردار است، و بیت کوین خودْ سببِ به‌وجود آمدن چندین رمز ارز دیگر تحت عنوان “آلت کوین” شده است. (ALTCOIN، به هر رمز ارزی به غیر از بیت کوین گفته می‌شود.)

بیت کوین نوعی پول دیجیتال است، اما بر خلاف پول‌های کاغذی (فیات) رایج مانند ریال، دلار، یورو و ریال که هر روز استفاده می‌کنیم و توسط بانک‌های مرکزی کنترل می‌شوند، تحت کنترل هیچ بانکی نیست؛ این رمزارز برتر و تمام تراکنش‌اهی مرتبط با آن توسط هزاران کامپیوتر در سراسر جهان کنترل می‌شود و شبکه آن به لطف کاربران موجود در آن، فعالیت می‌کند. این کاربران توسط فرد یا نهاد خاصی انتخاب نمی‌شوند و تصمیم برای فعالیت در شبکه بیت کوین، به‌طور کامل داوطلبانه و اختیاری است.

اگر بخواهیم تعریف فنی‌تری برای مفهوم برترین ارز دیجیتال ارائه دهیم، باید بگوییم بیت کوین ارز رمزنگاری‌شده و همتا به همتا (P2P) است که به صورت غیرمتمرکز اداره می‌شود و تمام سوابق مرتبط با آن به صورت زنجیره‌وار، روی دفتر کلی به نام بلاک چین ذخیره می‌شود.

بیت کوین (Bitcoin) اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که با نماد BTC یا ₿ شناخته می‌شود. این رمزارز توسط هیچ نهاد دولتی اداره نمی‌شود و تنها ۲۱ میلیون واحد از آن وجود دارد. سایت رسمی بیت کوین Bitcoin.org است که در سال 2008 توسط ساتوشی ناکاموتو خریداری شده است. برخلاف پول‌هایی مانند ریال، دلار و یورو که امروزه در دسترس ما قرار دارند و توسط دولت‌ها ایجاد شده و حکومت‌ها بر آن نظارت دارند، ارز دیجیتال بیت کوین توسط هیچ دولتی ایجاد نشده و یک ارز دیجیتال یا ارز رمزنگاری شده است که به‌صورت غیرمتمرکز می‌تواند توسط افراد مختلف در سرتاسر جهان مدیریت شود. افرادی که در شبکه بیت کوین فعالیت می‌کنند نیز توسط فرد یا نهاد خاصی انتخاب نمی‌شوند و تصمیم برای فعالیت در این شبکه، کاملا داوطلبانه و اختیاری است.